‘‘Θάλπος καὶ γλυκύτητα ἄφατον’’[1]
κατά την προσφιλή φράση του Παπαδιαμάντη, αισθανθήκαμε στις καρδιές
μας όσοι αξιωθήκαμε και εφέτος με την Χάρη του Σωτήρος Χριστού να παρευρεθούμε
στην Αγρυπνία που έλαβε χώρα, στον Ναό της Γεννήσεως του Χριστού, στο Χριστό
στο Κάστρο, με αφορμή την Μεγάλη Εορτή της Μεταμορφώσεως, ‘‘ἀποκάτω ἀπ᾿ τὸ στεφάνι τῶν
Προφητῶν, καταμεσῆς στὸν ναὸν τοῦ Χριστοῦ’’ [2].
Ο Ναός του Χριστού, έδρα για πεντακόσια
και πλέον έτη της παλαιάς Επισκοπής Σκιάθου και Σκοπέλου, εόρταζε την Ημέρα των
Γενεθλίων του Χριστού. Όταν μετά την Επανάσταση του 1821 οι σκιαθίτες
εγκατέλειψαν το Φρούριο και επέστρεψαν στον χώρο όπου βρισκόταν η βυζαντινή
πολίχνη, χτίζοντας την σημερινή πόλη της Σκιάθου, ο Ναός του Χριστού σπάνια
ελειτουργείτο. Τόσο ο Παπαδιαμάντης όσο και ο Μωραϊτίδης, αναφέρονται συχνά στη
νοσταλγία των ιερέων της νήσου να προσφέρουν τη Λογική Λατρεία στο Ναό του
Χριστού, μες στο καταχείμωνο. Ωστόσο πολλές φορές αυτό δεν καθίστατο δυνατό.
Έτσι ο μακαριστός παπά-Γιώργης Ρήγας, ένας από τις μεγαλύτερες πνευματικές
φυσιογνωμίες της Σκιάθου τον 20ο αιώνα, καθιέρωσε από την δεκαετία του ‘50 να
τελείται Αγρυπνία την ημέρα της Μεταμορφώσεως στο Ναό του Χριστού, ως δεύτερη
εορτή Του, ώστε να καθίσταται δυνατή η πρόσβαση στο Κάστρο και να λειτουργείται
τουλάχιστον μια φορά το χρόνο.
Η Αγρυπνία ξεκίνησε στις 8:00μ.μ. με
το Μικρό Απόδειπνο και εν συνεχείᾳ τον Μεγάλο Εσπερινό. Μετά την Λιτή και την
Αρτοκλασία, κατά την λεγόμενη διακοπή, όπου διανεμήθηκε ο Άρτος καθώς και άλλα
κεράσματα, ο παπα-Γιώργης Σταματάς, Αρχιερατικός Επίτροπος Σκιάθου διάβασε
απόσπασμα από το καστρινό διήγημα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη ‘‘Τὰ Μαῦρα
Κούτσουρα’’.
Ακολούθησε η υπόλοιπη Αγρυπνία με τον Όρθρο και τη Θεία
Λειτουργία, στο τέλος της οποίας ευλογήθηκαν και διανεμήθηκαν στους πιστούς τα ‘‘πρωτόλεια’’,
ήτοι ο νέος καρπός της αμπέλου, τα πρώτα ώριμα σταφύλια, ενώπιον της Ιεράς
Εικόνος του Δεσπότου Χριστού.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
