τοῦ Κωνσταντίνου Κουτούμπα
Τὴν Τετάρτη 16 Ἰουλίου ἔλαβε χώρα ἡ ἐτήσια Ἀγρυπνία
στὸ ἐξωκκλήσι τῆς Ἁγίας Μαρίνης, στὸ Κάστρο τῆς Σκιάθου, ναὸς ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε
μία ἀπὸ τὶς τέσσερις ἐνορίες τοῦ μεσαιωνικοῦ οἰκισμοῦ τῆς Σκιάθου. Ὁ ναὸς τῆς Ἁγίας
Μαρίνης ἀνακαινίστηκε τὴν δεκαετία τοῦ ’50 ἐπὶ παπα-Γιώργη Ρήγα καὶ ἔκτοτε τὴν
πανήγυρη ἐπιμελεῖται ἡ οἰκογένεια Νικολάου Π. Διολέττα.
Τὴ φετινὴ πανήγυρη ἐτέλεσε ὁ πανοσιολογιώτατος ἀρχιμανδρίτης
π. Φιλόθεος Θεοχάρης, Γενικὸς ἀρχιερατικὸς ἐπίτροπος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας,
ὁ φιλακόλουθος καὶ λίαν ἀγαπητὸς στὸ νησί, καθῶς συνδέεται καὶ μὲ συγγενικοὺς
δεσμοὺς μὲ τὴ Σκιάθο ἀπὸ πλευρᾶς τῆς μητρός του, που ἤρθε εἰδικὰ γιὰ τὴν ἀγρυπνία
ἀπὸ τὴν Χαλκίδα.
Ὁ καιρὸς εὐνόησε τὴν προσέλευση πολλῶν Σκιαθιτῶν ἀλλὰ
καὶ ἐπισκεπτῶν που ἤρθαν γιὰ την Ἀγρυπνία στὸν ἀπομακρυσμένο καὶ ἱερὸ βράχο τοῦ
Κάστρου, ὅπου οἱ Σκιαθίτες ἔζησαν πεντακόσια ἔτη μαρτυρίου καὶ αἵματος, κατὰ τὸν
Παπαδιαμάντη, ἀπὸ τὸν 14ο ἔως τὶς ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰῶνα.
Στὸ χορὸ τῶν ψαλτῶν
συμμετεῖχαν καὶ δύο ὁμογενεῖς φοιτητὲς τῆς Θερολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
τῆς Βοστώνης, που ἔλκουν τὴν καταγωγὴ ἀπὸ τὴ Σκιάθο καὶ ἦρθαν γιὰ τὶς διακοπές τους
καὶ νὰ γνωρίσουν τὴν πατρίδα τους.
Ἡ Ἀκολουθία ἄρχισε μὲ τὴν δύση τοῦ ἡλίου στὶς
8:30μ.μ., μὲ τὸ Μικρὸ Ἀπόδειπνο καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸν Μεγάλο Ἑσπερινό, στὸ τέλος
τοῦ ὁποίου ἐψάλη κατὰ τὴν λειτουργικὴ τάξη τῆς Σκιάθου ἡ ἀρτοκλασία.
Ἀκολούθησε μικρὴ διακοπή, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας
μοιράστηκε ὁ ἄρτος, καφὲς καὶ ἄλλα κεράσματα, ἐνῶ ὁ πρωτοπρεσβύτερος παπα-Γιώργης
Σταματᾶς, ἀρχιερατικὸς ἐπίτροπος Σκιάθου, ἀνέγνωσε στοὺς προσκυνητὲς τὸ καστρινὸ
διήγημα τοῦ Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, Ὁ ἀβασκαμὸς τοῦ Ἀγᾶ, στὸν προαύλιο χῶρο
τοῦ Χριστοῦ.
Κατόπιν ἐψάλη ὁ Ὄρθρος, μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ
ψαλμώδηση τοῦ Πολυελαίου κατὰ τὴν λειτουργικὴ παράδοση τῆς Σκιάθου, σὲ σύντομο
μέλος καὶ τέσσερις στάσεις (α΄- πλ. α΄ - βαρὺ διατονικὸ καὶ νενανώ) καὶ ἀκολούθησε
ἡ Θεία Λειτουργία, που ὁλοκληρώθηκε λίγο μετὰ τὴ 1 τὰ ξημερώματα.
‘‘Ὁ ἕνας ἐφημέριος,
ὑψηλός, στερεός, μὲ τὰ χρυσᾶ του ἄμφια καὶ τὴν χρυσῆν του στόφαν,… ὁποὺ εἰς τὰς
μεγάλας ἑορτὰς ἄλλαζεν ὄχι μόνον τὰ ράσα του, ἀλλὰ καὶ τὴν φωνήν του καὶ ὅλην τὴν
παράστασίν του ἐν γένει, ὡμοίαζε μὲ τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ’’ (Ἀλ.
Μωραϊτίδη).
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ
